PSYCHOLOGIE EEN ROLMODEL: SECRETARESSE VAN HET JAAR 2012 Jacqueline van de Looy werd in april van dit jaar uitgeroepen tot Secretaresse van het Jaar 2012. Jacqueline, die op dit moment werkt bij vastgoedbedrijf Coresta, heeft al 27 jaar ervaring als secretaresse. Ze werd door de vakjury geroemd om onder andere haar luisterend oor en haar hartelijke, attente en proactieve instelling. Een rolmodel bij uitstek lijkt me. Ik ben benieuwd of ze er zelf ook zo over denkt. Jacqueline, zie jij jezelf als rolmodel? Op mijn werk zie ik mezelf niet als rolmodel. We hebben een secretaresseteam bestaande uit acht zeer ervaren en professionele secretaressen. We opereren allemaal zelfstandig, ieder voor haar eigen unit, en geheel gelijkwaardig. Uiteraard staan we wel open voor verbetering van onze (functionele en sociale) vaardigheden, maar daarbij is geen van ons ‘leading’. We proberen zoveel mogelijk nieuwe kennis met elkaar te delen en elkaars sterke punten in te zetten. Onze wat zwakkere punten verliezen we daarbij niet uit het oog, maar proberen we waar mogelijk te verbeteren. We kunnen van elkaar leren. In naam van mijn titel zal ik komend jaar onder andere scholen bezoeken. Voor deze aankomende secretaressen ben ik denk ik zeker wel een rolmodel. Hoe reageert de buitenwereld op de titel? Ik word bijna dagelijks op een of andere manier herinnerd aan de titel. Bijvoorbeeld door positieve reacties van collega’s uit het (soms verre) verleden. Er wordt zoveel waardering voor mijn persoon uitgesproken dat ik soms moet kijken of ik nog wel in mijn schoenen sta in plaats van ernaast, haha. Aan de andere kant heb ik af en toe ook het gevoel dat ik geen fouten meer mag maken. De Secretaresse van het Jaar zou alles toch perfect en volgens het boekje moeten doen en vooral geen domme vragen moeten stellen? Maar ik dwing mezelf daar niet te lang bij stil te staan. Ik heb de titel juist gekregen door te zijn wie ik ben en te doen wat ik doe. Wat dat betreft is mijn zelfvertrouwen wel toegenomen door de titel. Heb je zelf een rolmodel gehad? Ik heb zelf als secretaresse nooit een duidelijk rolmodel voor ogen gehad. Wel ben ik al vrij snel in mijn carrière de vakbladen gaan volgen en heb, met name bij mijn vorige werkgever KPMG, regelmatig secretaresse-evenementen bijgewoond. Het heeft een positieve invloed op je beeldvorming om van professionals te horen hoe zij bepaalde zaken aanpakken. Door hier mijn eigen draai aan te geven en dit toe te passen op mijn eigen situatie blijf ik mezelf ontwikkelen. van rolmodellen zit ‘m in de kracht van het sociaal leren en het sociale bewijs. Mensen leren door te imiteren, door anderen na te doen. We bepalen wat juist is door erachter te komen wat volgens anderen juist is. Dit effect is het sterkst als we in een situatie verkeren waarin we onzeker zijn en niet precies weten wat er van ons wordt verwacht. Voorwaarde is wel dat we ons kunnen identificeren met ons voorbeeld. Een goed rolmodel lijkt dus op ons. In geslacht, afkomst, overtuigingen en voorkeuren, waarvan onze sekse misschien wel de belangrijkste overeenkomst is. Tenminste, in die zin dat het een voorwaarde is voor goed ‘rolmodelschap’. (Zie kader Man versus vrouw.) Maar ook leeftijd is belangrijk. Treffend voorbeeld daarvan vind ik het onderzoek dat psycholoog Bandura al in 1967 uitvoerde: om jonge kinderen met een hondenfobie te genezen bracht hij ze in aanraking met andere jonge kinderen die onbevreesd met honden speelden. Wat bleek? De jonge kinderen, waar het bange kind zich in herkende, hadden effect op de fobie en niet de volwassene die liet zien dat de hond ‘heus niet eng is’. Wil je je kind dus bepaald gedrag aan- of afleren, breng het dan in contact met kinderen die zich op die manier gedragen (en geef uiteraard ook zelf het goede voorbeeld). Een brug te ver Als het gaat over onze toekomst kan een rolmodel echter ook een stuk ouder zijn. Vooral mannen kunnen goed ‘over de heuvel’ kijken en zullen dus aan een ouder, meer ervaren persoon veel hebben als rolmodel. Vrouwen zijn hier minder goed in. Zij houden hun toekomstdromen graag dicht bij huis. Een topvrouw is naar mijn idee dan ook vaak geen goed rolmodel voor de gemiddelde vrouw. Naast het feit dat het overgrote deel van de vrouwen hun carrière en de zorg voor de kinderen op een andere manier willen combineren dan de meeste topvrouwen doen, is de stap om zichzelf in die rol te zien een brug te ver. Status Naast identificatie moet het model een bepaalde status hebben. Hoe groter die status, hoe groter de kans dat zijn gedrag nagebootst zal worden. Zo kennen kinderen hun ouders veel macht en prestige toe. Ouders zijn dan ook de eerste rolmodellen voor MANAGEMENT SUPPORT SEPTEMBER 2012 jonge kinderen. Daarom nemen kinderen het gedrag van hun ouders over. Ook popsterren, politici of sporters, hebben status. Hier draait het om positionele status, waarbij iemands gedrag geïmiteerd wordt vanwege zijn sociale positie of succes, niet op grond van persoonlijke gedragskwaliteiten. President Obama is daar een goed voorbeeld van. Het feit dat hij als zwarte man president van de Verenigde Staten kon worden, geeft alle Afro-Amerikanen meer geloof in hun eigen toekomst. Iedereen een rolmodel Belangrijk dus, een rolmodel in je leven. Maar het werkt ook andersom. Voor je ontIK OOK? Ook op zoek naar een rolmodel? Of wil je weten hoe je er zelf een kan worden? Nieuwsgierig naar meer? Kom dan op 8 en 9 november naar het Management Support Event ‘12 en volg de gratis miniworkshop Be Yourself, Be A Role Model Aanvang 10.30 uur. Kom op tijd want vol = vol! 31 Pagina 30

Pagina 32

Heeft u een maandblad, page flip flash of online lesboeken? Gebruik Online Touch: magazine online bladerbaar op uw website plaatsen.

MSM0912 Lees publicatie 22Home