BEDRIJFSHULPVERLENING VAN JE COLLEGA’S MOET JE HET HEBBEN Het kantoor waar Ellen werkt, bestaat uit drie naast elkaar gelegen panden. Gezellig, zo kun je ook nog eens zwaaien naar collega’s aan de overkant. Op een maandagmorgen echter keek Ellen toevallig naar ‘de overkant’ en zag tot haar grote schrik een collega onwel worden. Hij schoof zo van z’n stoel op de grond. Op haar angstkreet snelden de collega’s van haar afdeling naar het raam en bleven met open monden staren naar hetgeen zich aan de overkant afspeelde. Er was inmiddels iemand toegesneld die het slachtoffer zo goed en zo kwaad als het ging ondersteunde. De enige actie die de ‘kijkers’ die zich voor het raam verzameld hadden ondernamen, was roepen dat er snel hulp moest komen, misschien had de man wel een hartstilstand. Waar is Monique werd er geroepen, van haar wist iedereen zeker dat ze bhv’er was. Monique was echter in geen velden of wegen te bekennen en niemand wist hoe haar te bereiken. Aan de consternatie kwam na een halfuur een einde toen Monique haar collega’s kwam vertellen dat het jawel... om een oefening ging. Gelukkig maar. Zij wees iedereen fijntjes op de sticker op hun telefoon waar overduidelijk in rode vetgedrukte cijfers het alarmnummer prijkt dat gebeld moet worden bij brand, ongeval of calamiteiten! Want in zo’n geval moet je het in eerste instantie toch écht van je collega’s hebben!! bij de ontruiming toebedeeld.’ Dat goede communicatie daarbij een must is, bleek tijdens de laatste oefening. Wilma: ‘We hebben achter in het gebouw een soort concentratiewerkplek, waar ook nog medewerkers bleken te zitten. Die waren we gewoon vergeten. Dat is dus iets waar je een volgende keer extra goed op moet letten.’ Grootste knelpunt is communicatie Iedere organisatie en ieder pand heeft zijn eigen knelpunten, Een op maat gesneden bhv-plan is dus geen overbodige luxe. Uit navraag bij verschillende secretaressen in diverse organisaties, blijken die knelpunten zelden te liggen bij de kennis en kunde van bhv’ers; het manko ligt in negen van de tien gevallen aan de manier van communiceren. Sonja Stoel, assistente bedrijfsbureau bij Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie NPCF in Utrecht, is nog niet zo lang bhv’er, maar heeft al vaker oefeningen meegemaakt in het gebouw waar ze werkt. Sonja: ‘We zitten in een pand met 19 verdiepingen, dus als er écht iets gebeurt, moet alles heel goed geregeld zijn. Er ligt een ontruimingsplan dat geldt voor het hele gebouw. De bhv’ers die bij mij op de etage werken, hebben nog extra informatiebordjes gemaakt met bijvoorbeeld alarmnummers, interne nummers van bhv’ers en de receptie. Superhandig. Wij als bhv’er hebben allemaal een heuptasje bij het bureau liggen met daarin onder meer veiligheidsvestjes en gekleurde memo’s die we tijdens een ontruiming op de kantoren plakken die gecontroleerd zijn.’ Per afdeling wordt bijgehouden wie aanwezig is en gasten moeten zich bij binnenkomst melden bij de receptie. Áls er dan iets gebeurt is in ieder geval bekend welke personen in het gebouw aanwezig zijn. Bij een ontruiming moet iedereen op één plaats samenkomen, zodat na te gaan is of iedereen buiten is. ‘Ik heb ooit bij een oefening met een paar collega’s buiten gestaan, maar wél op de verkeerde plaats. We wisten niet waar we bij elkaar moesten komen en we zagen geen bhv’ers,’ vertelt Sonja. ‘En dat zijn nou precies de dingen die na een oefening worden geëvalueerd en verbeterd.’ Secretaresse als bhv’er Communicatie én bereikbaarheid zijn cruciaal. Want wat als er brand uitbreekt en er is geen bhv’er te vinden? Of als iemand een hartinfarct krijgt en er is niemand te bereiken die kan reanimeren? Agenda’s op elkaar afstemmen is dus van groot belang. Zowel Wilma Hartman als Sonja Stoel hebben gemerkt dat het op de woensdagen en vrijdagen vaak een probleem is om voldoende bhv’ers in het pand te hebben. Veel medewerkers zijn dan vrij. Wilma: ‘Wij zijn nu bijvoorbeeld op zoek naar een nieuwe bhv’er en selecteren daarom in eerste instantie op kandidaten die juist op díe dagen beschikbaar zijn.’ Sonja voegt daaraan toe: ‘Dat was ook een van de redenen waarom ik de cursus ben gaan doen. Ik werk wél op vrijdag.’ In de praktijk blijkt dat voldoende bezetting van bhv’ers lastig is. Daarom zou het goed zijn als meer secretaressen bhv’er zouden worden, is Sonja’s mening. ‘Het is toch een beroepsgroep die veel op kantoor is. Managers of beleidsmedewerkers zijn vaker op reis of hebben vergaderingen buiten de deur. Een secretaresse zit ook wel eens in een vergadering, maar is wel altijd bereikbaar.’ Wilma voert nog meer redenen aan waarom juist secretaressen zeer geschikt zijn als bhv’er: ‘Secretaressen zijn goed op de hoogte van situaties in de organisatie. Snel schakelen is een eigenschap die hun op het lijf geschreven is. Bovendien hebben zij de ‘gave’ om in stressvolle situaties hun kalmte te bewaren. Tijdens een ontruiming gebeuren zoveel onverwachte dingen, dus secretaressen zijn bij uitstek geschikt is om mensen in noodsituaties op een rustige manier naar buiten te begeleiden.’ < HANDIGE LINKS www.nibhv.nl Nederlands Instituut voor Bedrijfshulpverlening, verleent keurmerken aan opleidingsinstituten www.bhvnederland.nl BHV Nederland, voor allerlei cursussen, informatieve site www.mkbct.nl/Cursussen MKB cursussen www.6minutenzone.nl van de Hartstichting over opzetten van een doeltreffend actieplan bij hartstilstand, oner andere reanimeren, aanwezigheid van defibrillators (AED’s) www.ehbo.nl MANAGEMENT SUPPORT FEBRUARI 2012 15 Pagina 14

Pagina 16

Interactieve online krant, deze weekblad of whitepaper is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online op uw website plaatsen van ecursussen.

msm010212 Lees publicatie 13Home